4 i 5 października 2022 roku odbywał się H2Othon, który jest realizacją projektu Platformy Zielonego Dialogu UW. Wydarzenie to poświęcone było zagadnieniu suszy, a jego realizacja była możliwa dzięki wygranej w konkursie EIT Climate KIC.

Tekst: Wiktoria Pietruszyńska

H2Othon to wodny hackathon, czyli wydarzenie adresowane głównie do programistów, podczas którego informatycy, projektanci grafiki, twórcy interfejsów i menedżerowie projektów zostają postawieni przed zadaniem rozwiązania określonego problemu. Nazwa „hackathon” powstała z połączenia dwóch angielskich słów hack (włamać się) i marathon (maraton). Konkretne zadanie, jakie mają wykonać uczestnicy zwykle upubliczniane jest w dniu rozpoczęcia hackathonu. Taki projekt z reguły trwa przez dzień lub dwa i tak dokładnie jest w przypadku H2Othonu. Pomysł organizacji wodnego hackathonu wygrał w konkursie EIT Climate KIC, który prowadzony jest z inicjatywy Komisji Europejskiej. Nagrodzony projekt o nazwie „Drought re-drafting with NEB skills for the future” zwraca uwagę na jedno z największych zagrożeń, które wynika ze zmiany klimatu – suszy.

Wodny Hackathon

H2Othon był organizowany we współpracy z Grupą Kapitałową KGHM, Miejskim Przedsiębiorstwem Wodociągów i Kanalizacji w Warszawie, Kyndryl Polska oraz Wydziałem Geologii UW. Rejestracja na udział w wydarzeniu trwała od 1 do 16 września poprzez formularz zgłoszeniowy na stronie Wydziału Geologii UW. H2Othon odbywał  się 4 i 5 października w Stacji Filtrów Warszawskich. Do zadań uczestników należało określenie odpowiedzialnego modelu zachowań różnych grup w obliczu problematyki suszy, zdefiniowanie tak zwanych skills for the future (tłum. umiejętności przyszłości), które są niezbędne w obliczu zmieniającej się rzeczywistości. Uczestnicy musieli również zawrzeć swoje wnioski w formie scenariusza filmowego. Osoby, które wyraziły chęć wzięcia udziału w hackathonie, zostały podzielone na zespoły. Drużyny miały dwa dni na pracę z wykorzystaniem metody Product Design Sprint. Towarzyszyło im wsparcie zespołu psychologów koordynowanych przez prof. Mirosławę Huflejt-Łukasik z Wydziału Psychologii UW oraz zaproszonych do udziału mentorów. Zwycięski zespół otrzymał nagrodę w wysokości 5 tys. euro na realizację swojego filmu. Wszystkie osoby zaś, które wezmą udział w hackathonie oraz przynajmniej w jednym z jego wydarzeń towarzyszących, otrzymają certyfikat potwierdzający zdobycie wiedzy o suszy. Zadaniem projektu jest przyczynienie się do zwiększenia świadomości na temat tego problemu oraz udostępnienie laureatom konkursu narzędzia do przygotowania materiału edukacyjnego. Napisany przez uczestników scenariusz edukacyjny przedstawiać ma odpowiedni model zachowania, który pomoże w optymalizacji zużycia wody w obliczu kryzysu klimatycznego.

Nie tylko hackathon

H2Othon jest głównym punktem projektu, ale nie jedynym. We wrześniu towarzyszyła mu bowiem seria dodatkowych wydarzeń, które miały za zadanie przygotować uczestników merytorycznie i rozwinąć ich kompetencje miękkie. Od połowy września można było posłuchać podcastów z ekspertkami UW z dziedziny hydrogeologii. Do materiałów, jakie zostały nagrane należała między innymi rozmowa dr Katarzyny Sawickiej pod tytułem Retencja na terenach rolniczych. Dotyczyła ona sposobu łagodzenia skutków suszy, czyli znaczenia wód podziemnych oraz retencji. Innym nagranym podcastem była rozmowa dr hab. Ewy Krogulec o wodach podziemnych w mieście, zatytułowana Jak uczynić widocznym to, co niewidzialne. 23 września odbyła się także gra strategiczna „Forest Planting” w Bibliotece Uniwersyteckiej. Została ona przygotowana przez IGGAMES, a jej zadaniem była pomoc uczestnikom w doświadczeniu współpracy oraz pojęciu strategii przetrwania roślin w ekosystemie. 29 września, również w BUW-ie, odbyły się trzy równoległe Okrągłe Stoły pn. „Skala Suszy”.

Czym jest Platforma Zielonego Dialogu?

Platforma Zielonego Dialogu UW wywodzi się z otwartego w 2019 r. Centrum Współpracy i Dialogu. Głównym celem powstania tej organizacji było prowadzenie w oparciu o zasoby intelektualne Uniwersytetu Warszawskiego interdyscyplinarnych badań z zakresu zmian środowiskowych oraz wspieranie kształcenia odnoszącego się do przemian środowiskowych i wynikających z nich zmian społecznych. Do zadań Platformy należy również współpraca z zewnętrznymi środowiskami która koncentruje się na wymianie informacji, dzieleniu się wynikami badań i wymianie doświadczeń na forum krajowym i międzynarodowym. Organizacja ta działa poprzez tworzenie badań i seminariów, popularyzację wiedzy, współpracę ze środowiskiem związanym z organizacjami pozarządowymi, szkolnictwem, biznesem i przemysłem oraz poprzez wymianę informacji, tworzenie working groups organizacji polskich i zagranicznych.