Przez zasłonięte ciasno żaluzjami okna wlewające się cienkie promienie światła. W mętnie oświetlonym pokoju unosi się duchota, woń potu i zapach powoli gnijących resztek jedzenia. Przesiąknięte tłuszczem pudełka na pizzy i wszechobecne papierki po słodyczach walają się po kleistej podłodze. Znajdujące się na pierwszym piętrze przydrożnego budynku mieszkanie przypomina kajutę zagubionego podczas sztormu okrętu. Kamera dokładnie przemierza każdy zakątek pomieszczeń, by pokazać każdy nawet najbardziej wstydliwy ich szczegół. Nagle słyszymy brany z trudem oddech i powolne trzęsące podłogą kroki. Jedyny mieszkaniec, tytułowy Wieloryb, z trudem przemierza korytarz tego odciętego od świata miejsca. Wieloryb, który jest jednym z najczulszych i najmilszych ludzi na świecie.

Najnowszy film Luki Guadagnino, Bones and All, budzi wiele emocji. Gwiazdorska obsada w ekranizacji niezwykle popularnej w Stanach powieści dla młodzieży – to musiało się sprzedać. Co więcej, powieści o kanibalach ukrytych wewnątrz społeczeństwa i własnego jestestwa. Na reżyserze Suspirii spoczęło duże wyzwanie, z którym można powiedzieć, że sobie poradził.

Zmęczenie materiału W ostatnich latach byliśmy świadkami powstania nowego trendu w kinie grozy – tak zwanego „współczesnego horroru”. Skupiające się przede wszystkim na psychice bohaterów i ich wewnętrznych demonach filmy, czerpiąc z arthouse’u, próbowały odciąć się od slasherowej sequelozy, która panowała na ekranach kin od lat osiemdziesiątych. W nurt ten próbuje wpisać się też swoim najnowszym filmem Andrew Semans. Resurrection to połączenie thrillera psychologicznego i body horroru. To historia o traumie, manipulacji, paranoi i ucieczce przed przeszłością.